ஆரம்பிக்கிறது
காயத்ரியின் விளையாட்டு
ஒன்றை இரண்டோடு
இணைக்கும் போது
அவளுக்கு எதுவும் புலப்படவில்லை
மூன்றும் நான்கும்
சேர்கையில் பின்னங்கால்கள்
ஓரளவு தெரிந்தது
நத்தையின் நிதானத்தோடு
எண்களைத் தேடி
ஊர்ந்தது அவளது எழுதுகோல்
நிகழ்ந்துவிடக்கூடிய சாத்தியங்களின்
அருகாமையில் குழப்பமுற்று
சற்றே தணிகிறாள்
கடைசியில் முழுமையாகத்தெரிந்த
படுத்திருந்தபுலியைப் பார்த்து
தானே வரைந்த
திருப்தியோடு மூடுகிறாள்
படக்கதை புத்தகத்தை.
- பொன்.வாசுதேவன்
நன்றி : உயிரோசை இணைய இதழ்
அருமை.
ReplyDeleteசிறு வயதில்தான் எத்தனை எத்தனை விளையாடுக்கள்.
அருமை.
ReplyDeleteபத்திரிகையில் வரும் படப் புதிரைப் போட ஒரு போட்டியே இருந்த காலத்தை நினைவுக்குக் கொண்டு வந்து விட்டீர்கள்.
ReplyDelete//நிகழ்ந்துவிடக்கூடிய சாத்தியங்களின்
அருகாமையில் குழப்பமுற்று
சற்றே தணிகிறாள்//
அருமை.
//தானே வரைந்த
திருப்தியோடு மூடுகிறாள்//
உண்மை:)! ரசித்தேன்.
கவிதைக்கான கரு எந்த இடத்திலும் கிடைத்து விடுகிறது. கவிதை வாசித்து முடித்த போது, மனது உண்மையிலேயே சந்தோஷப்பட்டது.
ReplyDeleteரசித்தேன்
ReplyDeleteகு்ழந்தை மடிந்தமர்ந்து கன்னத்தில் கைவைத்தபடி வரையும் காட்சி தோன்றுகிறது..
ReplyDeleteஅருமையா இருக்கு இந்த பிள்ளை விளையாட்டு..
அருமையா ரசிக்கும்படியா இருக்கு சார்.
ReplyDelete//தானே வரைந்த
ReplyDeleteதிருப்தியோடு மூடுகிறாள்//
:-}}}
கவிதை விளையாட்டும், படமும் ரசிக்கும்படி இருக்கிறது.
ReplyDeleteஉண்மைதான்.எதையும் ரசித்தால் அங்கு ஒரு கவிதை பிறக்கும்.அழகு.
ReplyDeleteவாவ். கவிதையும் அதற்குப் படமும் மிக அழகு.
ReplyDeleteகவிதையும் படமும் மிக அருமை வாசு!
ReplyDeleteஉயிரோசைக்கு வாழ்த்துக்கள்!
அருமையான கவிதை...
ReplyDeleteகண்முன்னால் உட்கார்ந்து காயத்ரி வரைவதுபோல் தோன்றுகிறது.
//நிகழ்ந்துவிடக்கூடிய சாத்தியங்களின்அருகாமையில் குழப்பமுற்றுசற்றே தணிகிறாள்//
குழந்தைகளின் இயல்பைப் படம்பிடித்துக்காட்டும் வரிகள்!
வாழ்க்கையின் தத்துவமும் இதில் இருப்பதாக நான் உணர்கிறேன் :-)
ReplyDeleteரொம்ப நல்லா இருக்கு
ReplyDeleteகவிதை அருமை வாசு.
ReplyDeleteபிள்ளையின் விளையாட்டு மட்டுமல்ல உங்கள் சொல் விளையாட்டும் நன்றாக இருக்கின்றது.
எந்த விசயத்தையும் ஆரம்பிக்கும் போது ஒன்றும் புலப்படாமலும், பின் தீரா முயற்சி திருவினையாக்கும் என்ற கருத்தை அழகாக சொல்லி இருக்கின்றது கவிதை
KAVITHAI VILAIYATTU ARUMAI. SUPER....
ReplyDeleteபால்யப் பருவ நினைவுத்திரும்பலாக...
ReplyDeleteஅருமை நண்பரே. அடர்த்தியான படிமங்கள் வெளிக்கிளம்பும், எளிய வார்த்தைகளாலான கவிதை. பிடிச்சிருக்கு.
ReplyDeleteஇசை எங்கும் எதிலும் இருக்கும். கவிதையும் அப்படியே... சிறந்த வாசிப்பனுபவத்தை தந்தது தங்கள் கவிதை.
ReplyDelete-தோழன் மபா
padamum.........varikalum miga azhagu!
ReplyDeleteகாயத்ரியைப் போலவே நானும் கவிதையின் சித்திரத்தைப் பி(ப)டிக்க இயலாமல் முதல் வரியிலிருந்து ஊர்ந்து கொண்டிருந்தேன். கடைசியில் காயத்ரி புலியைக் கண்டபோது நானும் ஒரு திருப்தியான கவிதை கண்ட உணர்வுடன் அடுத்த பக்கம் சொடுக்கினேன். நல்ல இயல்பான கவிதை. நன்றி.
ReplyDeleteநல்லா இருந்தது இவ்வள்வு எளிமையாக கவிதை எழுத எனக்கும் ஆசை ம்ஹும்!!
ReplyDeleteஜேகே