‘கணையாழி‘ ‘நவீன கவிதை‘ ‘புதிய பார்வை‘ கவிதைகள்

மொழி

உன்னுடன் சேர்ந்து வரும்

மௌனம் போதுமெனக்கு

என்னுடன் நீ

பேச வேண்டியது அவசியமில்லை

எனது பேச்சினைக் கேட்டு

எதையும் வெளிப்படுத்த வேண்டியதில்லை

உன் மௌனத்தைத் தவிர

உனது மௌனம் என்னை

மறுத்துப் பேசாது

உனக்கும் எனக்குமிடையே என்றும்

கருத்து வேறுபாடுகளில்லை

எனது மொழி உனக்கும்

உனது மௌனம் எனக்கும் விளங்கும்

தொடர்பின்றி நான் பேசினாலும்

உனது மௌனம் என்னிடம்

கைகட்டி தலை குனிந்து நிற்கும்

உனக்கும் எனக்குமிடையே

போட்டிகளோ பொறாமைகளோ இல்லை

என்றும்

நீ

உன் மௌனத்தைக் கடைபிடிக்கும்வரை.

(கணையாழி – மே, 1992 இதழில் வெளியானது)

ஞாபகம்

எங்கேயோ பார்த்திருந்தேன்

அந்த அழகான தண்டவாளங்களை

அதனை ஒட்டிப் பரந்திருந்த

முட்செடிகளை

மீண்டும் இன்று பார்க்கிறேன்

நீளமாய்ச் சென்று வளைந்து

அம்பின் முனையைப் போலிருந்த

தண்டவாளங்களை

எங்கேயாவது பார்த்திருப்பேன்

கூடவே சென்று கொண்டிருந்த

பரந்திருந்த முட்செடிகள் இடையில்

ஒரு நதிக்காக இடைவெளி விட்டு

மீண்டும் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தது

என்றாலும

நதியின் மேல் தொடர்ந்து சென்று

ஒரு வளைவில்

ஒன்றிணைந்து புள்ளியாகி

மறைந்தது தண்டவாளம்

என்னைப் பற்றிய

பிரக்ஞை ஏதுமின்றி.

(நவீன கவிதை – இதழ் 5 – மார்ச்., 1994 இதழில் வெளியானது)

இமைகளுக்கு மத்தியில்

மனதை நனைத்துச் சென்ற

மழைச்சேறில்

கால்வைத்து நடந்து சென்றாய்

நீ

சிதறி விழுந்த நீர்த்துளிச் சேர்க்கை

நெய்த நினைவுகளில்

இடமுண்டா புரள

திரும்பத் திரும்ப

நீயுமற்ற எனக்கு

தனியாய்

கண் மூடி சலனமற்று நிற்கிறேன்

விழியிடுக்குள்களில் நீர் கசிய

சிறு துளிச்சேர்க்கையில்

வழியத் தயாராய் இருக்கும்

உன் விழிக் கண்ணீரின் சூழலில்

வழிந்தோடுகின்றாய்

நீ

நினைவுகளாய் என்னை விட்டு.

(புதிய பார்வை – 1-15, மே 1997 இதழில் வெளியானது)

- பொன்.வாசுதேவன்