மஞ்சள் நிற குறுவாழைப்பழங்களாய் பழுத்திருந்த பஞ்சு மர இலைகள்
சற்றே வேகமாய் வீசிய காற்றை இறுகப் பற்றியபடி
அலைபாய்ந்து கொண்டிருந்ததைக் கண்டேன்
சிலந்தியைப் போல் பின்னிச் சுழல்கிறது நினைவு
நீருக்குள் முழ்கிக் கொண்டிருப்பவனின் பற்றுதல் தேடும் அபயக்கரம்
விரி தோகையுடன் மருண்டு விழிக்கும் தோகைக் கண்
சற்றைக்கு முன் இறந்த பூனையின் காற்றிலசையும் ரோமக்கற்றை
படகை உந்திச் செல்ல நீராழத்தில் விசையூட்டும் துடுப்பு
இரையடைய வழியற்று குறுகுறுக்கும் மழை நேரப்பறவை
பாசி வாசம் வீசும் ஊர் எல்லை ஆத்திக் குட்டை
ஏழு புரவியேறிப் பறக்கிற நிலைக்காட்சி
அடர் காட்டில் பிரசவித்துக் கொண்டிருக்கிற யானை
நிரம்பிக் கொண்டிருக்கிற பாத்திரம்
சூன்யத்தில் உற்றுக் கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் சுவாச ஒலி
அடக்கிய சிறுநீர் பிரியும் சுகம்
கம்பி வளையத்துள் கழுத்திறுக கழியில் சொருகப்பட்டு தலைகீழாய்
தொங்கிக் கொண்டிருக்கும் ரோஜா நிற உதடு கொண்ட பன்றிக்குட்டி
திரி நுனியில் படர்ந்தொளிரும் சுடர்
பிச்சாண்டியின் தாழ் திறக்கயியலா கடுந்துயர்
உதட்டருகில் குழந்தையின் பிஞ்சுப் பாதம்
அதிராமல் நிலைத்திருக்கும் அந்தரங்கம்
மலர்ந்த உன் ஒற்றைப் பெரு விழி
கைகளில் நெளியும் ரேகையோட்டம்
தூங்காத காற்று
சூன்யம்
சுவை
கடவுள்
துயரம்
காதல்
பிரிவு
பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன்
உச்சிக் கூரான ஓங்கி உயர்ந்த அடி பருத்த அப் பஞ்சு மரமும்
தன்னைச் சுற்றிலும் மிதந்து கொண்டிருக்கும்
இலைகளை சலனமற்று பார்த்துக் கொண்டேயிருக்கிறது.
•
பொன்.வாசுதேவன்
class vasu sir
ReplyDeleteமிக அருமை.
ReplyDeleteஒவ்வொரு நினைவுகளும் மைல்கல் நீளத்துக்கு கொண்டு செல்கிறது காட்சியையும் பொருளையும்..
ReplyDelete//இலைகள் வேகமாய் வீசிய காற்றை இறுகப் பற்றியபடி // மிகவும் ரசித்த வரி..
nallaayirukku...
ReplyDeleteபிரமாதம் அண்ணே...
ReplyDelete