வாலிப வயோதிக அன்பர்களே…

• வாழ்வின் முக்கியப் பருவங்களில் ஒன்று வளரிளம் பருவம். பதின் வயது மனங்களில் பதியும் நிகழ்வுகள் உளவியல் ரீதியாக வாழ்நாள் முழுவதும் நமது செய்கைகளில் பிரதிபலிக்கின்றன. அதிலும் குறிப்பாக பத்து வயது முதல் பத்தொன்பது வயதுக்குள்ளாக பாலுணர்வு சார்ந்து அறிந்து கொள்ளுதலும், பாலுணர்வு சார்ந்த புரிதல்களும், அனுபவங்களும் ஏற்படுத்தும் உளச்சிக்கல்கள் சார்ந்தே நாம் இயக்கப்படுகிறோம்.

• வலைப்பதிவர்களில் பெரும்பாலும் ‘மொக்கை‘ எனும் அர்த்தமற்றப் பதிவுகள் இடுகிறார்கள் என்பதான வெற்றுக் கூக்குரலுக்கு மாற்றாக வலைப்பக்க எழுத்தாளர்கள் பல புதிய முயற்சிகளை, அங்கீகாரங்களை, சமுகம் சார்ந்த முன்னகர்வுகளை எடுத்துச் செல்ல முனைந்துள்ளனர் என்பது உண்மையாகிக் கொண்டிருப்பதை நாம் காண்கிறோம். அந்த வகையில் வளரிளம் பருவத்தினருக்கும், குழந்தைகளுக்கும் ‘சரியான – தவறான தொடுதல்கள்‘ குறித்த புரிதலை ஏற்படுத்த பெற்றோர்களுக்கு அறிவுறுத்துவதற்கான முயற்சியாகவே டாக்டர் ருத்ரன், டாக்டர் ஷாலினி பங்கேற்ற நிகழ்வு நடத்தப்பட்டது. இதற்கான முயற்சிகளை மேற்கொண்டவர்களை ஊக்கப்படுத்த வேண்டியது அவசியம். எதிர்காலத்தில் வலைப்பதிவர்கள் மட்டுமின்றி அவர்களது நண்பர்களும் இதுபோன்ற நிகழ்வுகளில் பங்கேற்கச் செய்தல் வேண்டும்.

• டாக்டர் ருத்ரன் – ஷாலினி நிகழ்வு நடந்த அன்று காலையில் இலக்கிய இதழான யுகமாயினி நடத்திய ‘அடிமையின் மீட்சி‘ புத்தக அறிமுக விழாவில் நானும் தூறல்கவிதை ச.முத்துவேலும் கலந்து கொண்டோம். ‘புதுக்கவிதையும் இசையும்‘ என்ற தலைப்பில் ரவிசுப்ரமணியன் அவர்களும், ‘ஜீவனென் கவிதை‘ என்ற தலைப்பில் கவிஞர் வெங்கட் தாயுமானவனும் கட்டுரை வாசித்தனர். ம.ந.ராமசாமி மொழிபெயர்ப்பில் Booker T.Washington எழுதிய ‘அடிமையின் மீட்சி‘ புத்தக ஆய்வுரையை ‘இன்று‘ சுவாமிநாதன் வாசித்தார். அமெரிக்காவை கட்டமைத்ததில் கறுப்பர்களின் பங்கு குறித்தும், அவர்கள் சந்திக்க நேர்ந்த அவமானங்கள் குறித்துமான ஒரு வரலாற்றுப் பதிவாக இந்நாவல் கூறப்படுகிறது. கூட்டம் முடிந்த பிறகு அருகாமையில் இருந்த பூங்காவில் அமர்ந்து, உயிர்மையில் வெளியான மனுஷ்யபுத்திரனின் கவிதைகள் குறித்து பேசிக் கொண்டிருந்தோம்.

• வயதாகிக் கொண்டே வருவது பலருக்கும் ஒரு மனச்சிக்கலாக இருந்து வருகிறது. வாலிபமும் வயோதிகமும் வேறு வேறல்ல. வயது என்பது ஒரு மனோபாவம்தான். இருபதில் நாற்பதாகவும், நாற்பதில் இருபதாகவும் இருக்க முடியும். எல்லாவற்றிற்கும் மனம்தான் காரணம். வயது குறித்து பேசும் பலரும் தங்களுக்கும் வயதாகும் என்பதை வசதியாக மறந்து விடுகிறார்கள். மனதை சந்தோஷமாக வைத்திருந்தால் வயது என்பது ஒரு பொருட்டாக இருக்காது.

• பதிவர் கார்த்திகைப்பாண்டியன் ஏற்பாடின் பேரில் திருச்சியில் பதிவர்கள் சந்திப்பதென முடிவாகியது. முதல் நாள் இரவே திருச்சி சென்று விட்டேன். பெருந்துறையிலிருந்து கார்த்திகைப்பாண்டியனும் இரவே வந்து விட்டார். மறுநாள் காலை மெல்பர்ன் கமல் (அவரது மனைவியுடன்), சிங்கப்பூரிலிருந்து ஆ.ஞானசேகரன், இளையகவி கணேஷ், திருப்பூரிலிருந்து சொல்லரசன், காரைக்குடியிலிருந்து டாக்டர் தேவன்மாயம் என வந்திருந்தனர். பதிவுலகம், இலக்கியம், படித்தது, பிடித்தது, கணிணி தொடர்பான தொழில்நுட்ப விஷயங்கள் எனப் பலவும் பேசி மதிய உணவுக்கும் பின் மறுபடியும் பேசி மாலை ஐந்து மணியளவில் விடைபெற்றோம். சந்தோஷமான சந்திப்பாக இருந்தது.

• (முதல் படம் தேவன் மாயம், 2-வது ஆ.ஞானசேகரன், 3-வது படத்தில் (இடமிருந்து வலமாக) நான், மெல்பர்ன் கமல், தேவன்மாயம், சொல்லரசன், கார்த்திகைப்பாண்டியன், அமர்ந்திருப்பது இளையகவி கணேஷ்)

• தமிழில் பேசுவதை பலரும் அவமானமாகவும், கண்ணியக்குறைவாகவும் நினைத்துக் கொள்கின்றனர். நமது மொழி நாம் பேசுகிறோம் என்ற மனோபாவம் அனைவருக்கும் வரவேண்டும். கூத்தாண்டவர் திருவிழாவிற்கு வந்திருந்த ‘இப்படிக்கு ரோஸ்‘ ஒரு வார்த்தை கூட தமிழில் பேசவில்லை. தமிழில் பேசினாலும் அவர் ஆங்கிலத்தையே பயன்படுத்தினார். அது உயர்ந்த நிலையில் தங்களை காட்டிக் கொள்வதாக நினைத்துக் கொள்கிறார்கள்.

நாம் அடிக்கடி பயன்படுத்தும் தமிழ் அல்லாத வார்த்தைகள்

உருது வார்த்தைகள்	போர்ச்சுக்கீஸ் வார்த்தைகள்	தெலுங்கு வார்த்தைகள்
இலாகா	அலமாரி	வேடிக்கை
அந்தஸ்து	கிராம்பு	எச்சரிக்கை
ஜாமீன்	சாவி	வாடகை
ஆசாமி	ஜன்னல்	பித்தலாட்டம்
கைதி	பாதிரியார்	பண்டிகை
கிச்சடி	பரங்கிக்காய்	கோரிக்கை

ஞானக்கூத்தன் எழுதிய ஒரு கவிதை நினைவிற்கு வருகிறது.

எனக்கும் தமிழ்தான் மூச்சு

ஆனால் பிறர் மேல்

அதை விடமாட்டேன்.